ΑΡΘΡΟ ΄΄ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ,ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ΄΄

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ , ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Μπροστά σε μια πολλή δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση που περνάμε σαν χώρα, ενώ βρισκόμαστε σε οικονομικό πόλεμο, ο ελληνικός πολιτικός κόσμος, έχει την υποχρέωση να εξηγήσει στο κοινωνικό σύνολο, ότι η δημοσιονομική εξυγίανση , η σταθερότητα είναι αυτά που προέχουν των πελατειακών λογαριασμών.Και κανονικά όλη αυτή η εξήγηση, έπρεπε να είχε γίνει από χρόνια, δεν έγινε και απλά τώρα επιβάλλεται να γίνει, με σαφώς δύσκολους όρους και συνθήκες.Από την ρητορεία οφείλουμε να περάσουμε στο πραγματιστικό όραμα και στην πραγματικότητα, είμαστε υποχρεωμένοι να εγκαταλείψουμε τις όποιες προεκλογικές ρητορικές και να παραιτηθούμε από τον τρόπο που πολιτευθήκαμε εδώ και μια 30ετία.




του Γιώργου Ζερβάκη*

Εδω που βρίσκονται τα πράγματα, οφείλουμε να πάμε ευθεία σε ένα μονόδρομο, χωρίς παρεκτροπές, να γίνουν όλες εκείνες οι απαραίτητες κινήσεις που θα απαλλάξουν την χώρα από τις χρόνιες και βαθιές αγκυλώσεις και στρεβλώσεις, οδηγώντας την σε μια πορεία εκ βάθρων αναδιάρθρωσης και εκσυγχρονισμού.
Στην σημερινή οικονομική συγκυρία, που το όποιο χρονοδιάγραμμα περικοπής της σπατάλης μπορεί να κολλήσει στις συνήθεις καλένδες της ελληνικής γραφειοκρατίας, που θέλει μόνο να αναπαραγάγει τον εαυτό της και απαιτείται ισχυρή πολιτική βούληση για να υπερνικηθούν αντιδράσεις από το βαθύ κράτος της γραφειοκρατίας, για να πάψουν να διαιωνίζονται τα προβλήματα, να συσσωρεύονται χρέη , ελλείμματα και κακοδιαχείριση, τρίπτυχο που καλύπτει ο έλληνας φορολογούμενος


Η δέσμευση του προωθυπουργού για έλεγχο ’’ γραμμή - γραμμή του προϋπολογισμού για να βρούμε που υπάρχουν σπατάλες ’’ , οφείλει να μην περνάει κάτω ή πάνω από ορισμένες γραμμές, γιατί το κόστος για κάθε μία τέτοια πορεία μετριέται σε μερικά εκατομμύρια ευρώ.
Στην πορεία της δημοσιονομικής εξυγίανσης, ένα κρίσιμο και μετρήσιμο κριτήριο είναι η αποτελεσματικότητα ως προς τις άμεσες και επιτακτικές ανάγκες του προϋπολογισμού, που σημαίνει αύξηση εσόδων και μείωση δαπανών ώστε σταδιακά μεν, όχι πολύ αργά δε, να βρεθεί η ισορροπία και στη συνέχεια να αντιστραφεί η πορεία.
Το πιο δύσκολο κριτήριο είναι η ουσιαστική επανεκκίνηση της οικονομίας και η προώθηση μεταρρυθμίσεων στη φορολογία, στη δημιουργία επενδύσεων και γενικότερα σε όλο το οικονομικό φάσμα, ώστε να ικανοποιούνται δύο βασικές οικονομικές παράμετροι: η ανάπτυξη και η κοινωνική δικαιοσύνη, γιατί κακά τα ψέματα ειδικά σήμερα, χωρίς διάχυση του δημιουργούμενου προϊόντος σε όλο το κοινωνικό φάσμα δεν μπορεί να υπάρξει σταθερή και μακροπρόθεσμη αναπτυξιακή πορεία.
Οποιος δεν το παραδέχεται δεν έχει παρά να δει το μέγεθος της συμμετοχής της κατανάλωσης στην ανάπτυξη και τότε θα αντιληφθεί ότι η περιθωριοποίηση και ο αποκλεισμός από την αγορά μεγάλων στρωμάτων του πληθυσμού μόνο προβλήματα προκαλούν.
Η οικονομική πολιτική απαιτεί σύνδεση και συνδυασμό των δύο προαναφερόμενων πλευρών αν θέλει να πετύχει.Γιατί από την μια θα πρέπει να αγγίζουμε υπεύθυνα το λαϊκό αίσθημα, μακρυά από λαϊκισμούς της 10ετίας του ΄80 και από οικονομικούς παραμορφωτικούς εθνοκεντρισμούς του σήμερα, αλλά από την άλλη θα πρέπει να λαμβάνουμε τα μηνύματα των αγορών, οι οποίες παρακολουθούν πολύ στενά το κυβερνητικό έργο και αναλόγως θα προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους η οποία σε πρώτη φάση θα μεταφράζεται στο ύψος του spread, που σε απλά ελληνικά σημαίνει φθηνότερο ή ακριβότερο δανεισμό.
Και το να αγγίξουμε το αίσθημα της Κοινωνίας, να πιάσουμε τον σφυγμό της, σε αυτή την δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση ,χρειάζεται απαραιτήτως κοινωνική ειρήνη ή ακόμα καλύτερα ενεργή συμμετοχή.

* Ο κ. Γιώργος Ζερβάκης είναι εκπρόσωπος των ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΦΕΝΤΕΡΑΛΙΣΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ.
Δημοσιεύθηκε στην ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ, 21.4.2010.